Żylaki powrózka nasiennego są częstą patologią spotykaną u mężczyzn. Występują u ok. 15% całej populacji mężczyzn, w tym aż u 35% mężczyzn z tzw. niepłodnością pierwotną. Schorzenie polega na poszerzeniu naczyń żylnych (tzw. żył splotu wiciowatego), którymi krew odpływa z jądra. Główną przyczyną tej patologii jest wada zastawek znajdujących się w żyle jądrowej – naczyniu, przez które krew odpływa ze splotu wiciowatego. Krew, która nie odpływa prawidłowo z jądra gromadzi się w poszerzonych naczyniach. Fakt ten w wieloraki sposób pogarsza proces tworzenia i dojrzewania plemników. Udowodniono, że pogorszenie parametrów nasienia jest zależne od stopnia nasilenia choroby oraz czasu jej trwania.
Leczenie operacyjne, niezależnie od drogi dostępu operacyjnego, polega na przecięciu naczyń jądrowych tak, by przez wadliwe zastawki żył jądrowych krew nie cofała się do splotu wiciowatego i nie zalegała w jego poszerzonych naczyniach.
W celu postawienia rozpoznania, wykluczenia chorób towarzyszących oraz przewidzenia i zapobieżenia ewentualnym powikłaniom wskazane jest, by Pacjent miał wykonane następujące badania:
Podczas wizyty kwalifikującej do ewentualnego zabiegu konsultujący Chorego specjalista zapyta m.in. o:
W Klinice Medifem wykonujemy najpopularniejszą obecnie operację żylaków powrózka nasiennego – na drodze laparoskopowej. Zalety tej metody są następujące:
Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym w ułożeniu na plecach. Powłoki brzuszne są rozcinane w trzech miejscach; cięcia mają 5, 10 i ok.2,5 cm długości. Po dostaniu się do jamy otrzewnowej wprowadza się do niej pod ciśnieniem dwutlenek węgla, by uzyskać przestrzeń niezbędną do wykonania operacji. W czasie zabiegu odnajduje się naczynia jądrowe, zakłada na nie tzw. klipsy, które zamykają światło naczyń i przecina naczynia między klipsami. Zdarza się, że w celu odnalezienia naczyń konieczne jest przecięcie obecnych w jamie brzusznej zrostów, uruchomienie jelita grubego lub wykonanie innych, koniecznych manewrów. Po przecięciu naczyń kontroluje się okolicę operowaną. Najczęściej nie ma konieczności pozostawienia drenów w jamie brzusznej, chociaż w wybranych przypadkach konieczne jest pozostawienie drenu, który usuwa się zwykle w następnej dobie po operacji.
Po zabiegu zawsze występuje mniejszy lub większy ból ze strony ran operacyjnych, jednak zwykle do jego uśmierzenia wystarczają powszechnie dostępne leki przeciwbólowe.
Zwykle przez kilka, kilkanaście dni po operacji można zaobserwować obrzęk tej strony moszny, po której dokonano operacji. Ustępuje on zwykle samoistnie.
Średnio u 7% chorych po operacji można obserwować po stronie operowanej tzw. wodniak jądra. Jego powstanie wynika z zaburzenia odpływu chłonki (limfy) z jądra. Nie jest to groźna patologia. Jeżeli chory tak postanowi, można ją wyleczyć na drodze operacyjnej (wycięcia wodniaka jądra).
Ryzyko nawrotu choroby jest różnie opisywane w literaturze światowej. Zwykle waha się na poziomie kilku procent. Nawrót wynika z wytworzenia się nowych dróg przepływu krwi z jądra poprzez bardzo drobne naczynia żylne obecne w okolicy zaotrzewnowej.
Należy bardzo wyraźnie podkreślić, że nie zawsze po operacji wystąpi poprawa parametrów nasienia. Ocenia się, że wystąpi ona w różnym stopniu u 60-80% operowanych mężczyzn. Mimo poprawy parametrów nasienia procent uzyskania ciąży po operacji wynosi ok.40% w ciągu pierwszego roku, jeżeli przypuszczalną przyczyną niepłodności małżeńskiej były żylaki powrózka nasiennego (w porównaniu do 10% ciąż w grupie nieoperowanej). Lepsze rezultaty uzyskuje się u tych mężczyzn, którzy przed zabiegiem mieli większy stopień zaawansowania żylaków.